Pepers
Mijn volkstuin is voor mij een hobby. Het gaat mij niet eens om de opbrengst, maar meer om het doen en natuurlijk om het uitproberen. Zo heb ik elk jaar een bijzonder project wat bij mij extra aandacht krijgt.
Dit jaar waren dat de pepers.
In de afgelopen jaren had ik al wel een "gewone" spaanse peper in de tuin, maar dit jaar wilde ik eens wat uitproberen. En zo kwam ik uit op www.peperzaden.nl een leuke site met, je raad het al, allemaal verschillende peperzaden.
Maar wat te kiezen ? Ik ging voor mild (purple serrano), heet (hot paper lantern) en extreem heet (bhut jolokia).
De purple serrano
De purple serrano is een hele makkelijke en productieve peper. De plant werd al snel groot en begon heel veel pepers te produceren. De purple variant die ik gekozen had was grappig, na de bloei werden de kleine groene pepers al snel diep paars, tegen het zwart aan. De verrassing was groot toen deze alsnog een keer verkleurden toen de peper rijp was, namelijk in een diep rood. De peper zelf is mild, het heeft een boel weg van een paprika. Hij is erg vlezig en pas als je de zaden en zaadlijsten tegen komt wordt de peper echt pittig. Daarmee wordt het ook meteen gevaarlijk, want je wordt erg nonchalant in het eten tot je een keer een hap met veel zaadlijsten en zaden hebt, dan weet je meteen weer dat je een peper eet en niet een paprika!
De foto's laten een plant al wat later in het seizoen zien waarvan ik het grootste deel van de plant al teruggesnoeid heb om de laatste pepers nog uit te laten rijpen.
De Hot Paper Lantern
De hot paper lantern is een heel ander soort peper. Ten eerste is hij veel scherper, maar ook de plant is heel anders. Ik heb hem in de volle grond gezet, maar dat ging maar net. Niet dat de plant slecht groeit, kijk maar eens goed naar de foto, de helft van het groen wat je ziet zijn pepers. Nee, de uitdaging zat hem in het rijpen van de pepers. Eigenlijk moeten ze dieprood worden, maar dat heeft maar een enkele peper in de volle grond gehaald. De meeste heb ik oranje geoogst en vervolgens thuis na laten rijpen. Dat doen ze overigens heel erg snel, na een week zijn ze al rood. Gezien de uitbundige groei is het niet echt een probleem, pepers te over.
Nu nog de vraag of ik het aandurf om van de resterende groene pepers sambal te maken, want ze zijn flink wat scherper dan een spaanse peper.
De Bhut Jolokia
De bhut jolokia is een geval apart.
Waarom? Hij was tot op enkele jaren geleden de heetste peper ter wereld, zo'n 100 keer scherper dan een normale peper en nog steeds 4 keer zo scherp als een madame jeanette. De Peper is moeilijk te kweken en stelt hoge eisen, na weken en weken kwamen er maar enkelen op. Kweken in de volle grond was dus geen optie en omdat ik geen kas heb werd het de vensterbank op zolder.
Zeer tegen de zin van mijn vrouw die mij de pepers met een pincet zag zaaien vanwege de extreme scherpte. Achteraf bleek het heel erg mee te vallen, de peper kun je gevaarloos aanraken aan de buitenkant, de nucleaire scherpte zit helemaal aan de binnenkant. De foto's tonen de laatste oogst, op de lege stelen aan de onderkant hebben nog veel meer pepers gehangen. Ik heb maar 2 keer een ronde bestoven met als resultaat zo'n 25 pepers, maar de plant zat vanaf het begin helemaal vol met bloemen, het hadden er makkelijk 100 kunnen wezen.
Nu misschien de belangrijkste vraag, wat te doen met dit soort pepers? Eigenlijk geen idee, ik heb een (klein) stukje van 1 peper geproefd en hij is werkelijk onmenselijk heet. Mijn moedige indonesische collega (die heel wat gewend is) heeft een halve peper in zijn maaltijd gedaan en kreeg het daarna zo heet (zweten, warm en zelfs verhoogde speeksel productie) dat hij moest stoppen met eten en een kwartier moest bijkomen.
Deze heb ik dan ook meer voor de uitdaging gekweekt dan voor een practisch nut.
Michiel (tuin nummer 15 de punt)